Laatst fietste ik door onze wijk en toen zag ik een man met een enorme hond. De hond zat in de groenstrook te poepen alsof zijn leven er vanaf hing. De man keek verveeld de andere kant op en zat kennelijk te wachten tot zijn hond was uitgescheten.
Toen de hond zijn natuurlijke behoefte had gedaan vervolgde de man zijn weg. Kennelijk had hij nog nooit van een poepschepje gehoord, want de hondendrol bleef liggen waar hij lag, wachtend op de kinderschoen die er ooit in zou landen.
Ik kan er gewoon niet bij. Hoe kan iemand zo asociaal zijn om de uitwerpselen van zijn hond in ons gemeenschappelijke groen te laten liggen. Zit zo’n man er niet mee dat er mogelijk een kind in gaat staan, die vervolgens thuis over het hoogpolig tapijt banjert? Ongeloofelijk!
Wat helemaal ongeloofelijk is, is dat er voor de uitgang van de school van mijn zoontje ook honden hun behoefte doen. De kans dat er daar een kind doorheen rent, of misschien wel uitglijdt, waardoor hij de hele dag verder als paria wordt behandeld, omdat zijn kleding onder de poep zit, is denk ik 100 %.
Als ik de man of vrouw betrap, krijgt hij-zij van mij de wind van voren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten