Laatst stond er een jongen uit de buurt voor onze deur. Hij was bezig om geld in te zamelen voor het behoud van de rivierdolfijn die in Azie leeft.
Ik had nog nooit van een rivierdolfijn gehoord, ik heb nog nooit een rivierdolfijn gezien, ik wil geeneens een rivierdolfijn zien en eigenlijk maakt het me helemaal niet uit of hij uitsterft of niet.
Ik mis de rivierdolfijn nu niet en als hij uitgestorven is ook niet. Ik heb nog nooit een rivierdolfijn in het vriesvak van de supermarkt gezien en het ook niet ingeblikt gezien.
Sorry dus, maar de rivierdolfijn en ik hebben geen enkele band met elkaar. Waarom zou ik dan de rivierdolfijn gaan steunen? Misschien eet de rivierdolfijn wel een heel lief ander visje op, die daarna weer moet worden gesteund, omdat de rivierdolfijnen populatie dankzij menselijk ingrijpen, explosief is gegroeid en het lieve visje daardoor met uitsterven wordt bedreigd.
Nee, ik steun liever de zeemeermin, maar die zijn, geloof ik, jaren geleden al uitgestorven.
Ik heb de jongen uiteindelijk toch maar wat geld gegeven. Niet omdat ik de rivierdolfijn wil steunen, maar omdat ik de jongen wilde steunen in zijn actie voor het behoud van de natuur. Ik ben dus toch nog niet zo’n hork als ik dacht.
Zouden ze nu in Azie ook acties houden voor het behoud van de hollandse schele pos?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten